گیاهان دارویی درمانگر

گل راعی (هوفاریقون)

گیاهی علفی و پایا به ارتفاع یک متر و دارای برگ های متقابل، بیضوی و دراز است. گل ها به رنگ زرد درخشان هستند. در کناره های گلبرگ زرد رنگ، نقاط تیره به رنگ قرمز مایل به قهوه ای دیده می شود که از خصوصیات بارز این گیاه است. سر شاخه گلدار هوفاریقون شامل نفتودی آنترون ها (هایپریسین ، پزودوهایپریسین و هایپرفورین) فلاونوئیدها و تانن است.

کاربرد خوراکی : درمان اختلالات عصبی، افسردگی، اضطراب یا مشکلات عصبی است.

کاربرد موضعی (روغن گیاه): درمان سوختگی و زخم های به شکل کوفتگی است.

عوارض جانبی : ممکن است حساسیت به نور خورشید (به خصوص در افراد با پوست روشن ) ایجاد شود.

تداخل با سایر داروها : بهتر است با داروهایی مانند فلوکستین و داروهای قلبی حاوی دیگوگسین مصرف نشود، زیرا ممکن است مقدار کمی اثرات آن ها را کاهش دهد.

گل گاو زبان ایرانی

گل گاو زبان ایرانی گیاهی علفی ، دو یا چند ساله به ارتفاع تقریبی 30 تا 60 سانتی متر با ریشه های نیمه غده ای است که به طور عمودی تا عمق 50 سانتی متری خاک فرو می رود و به علت داشتن ریشه ی اصلی و فرعی و استفاده از رطوبت عمق خاک ، مقاومت آن در برابر خشکی زیاد است.

این گیاه پوشیده از کرک های نسبتا نرم و ابریشمی است که روی برگ ها به شکل خوابیده و در سایر قسمت ها به شکل افراشته و مخلوط با کرک های کوتاه و متراکم است. برگ های نسبتا بزرگ، ساده، زبانه ای، چین خورده به رنگ سبز تیره به طول حدود 20 سانتی متر و عرض پنج سانتی متر، به شکل سر نیزه ای، در قسمت دمبرگ باریک و نوک تیز شده و پوشیده از خارهای ظریفی است که به آن حالت خشن می دهد و به این خاطر به آن گل گاوزبان می گویند. گل های آن ترکیباتی مانند موسیلاژ، تانن و اسانس و به مقدار کم آلکالویید پیرازولیدین دارند

کاربرد درمانی : معرق ، خلط آور در سرماخوردگی ، ادرار آور و مقوی قلب و اعصاب است.

عوارض جانبی : در مصرف آن به دلیل وجود آلکالوییدهای پیرازولیدین باید اعتدال را رعایت کرد.

 گاوزبان اروپایی

گیاهی علفی، یک ساله و یه ارتفاع تا 70 سانتی متر است که ساقه های منشعب و پوشیده از تارهای خشن و برگ های منفرد، ساده و پوشیده دارد. برگ ها در قسمت بالایی بدون دمبرگ و در قسمت انتهایی دارای دمبرگ مشخص هستند .گل های این گیاه نسبتا کوچک و به رنگ آبی زیباست. این نوع گل گاوزبان در ایران رویش ندارد.

گل های گاوزبان اروپایی دارای موسیلاژ، تانن و اسانس و آلکالویید پیرازولیدین هستند.

کاربرد درمانی : اثر خلط آوری دارد و در سرماخوردگی ها استفاده می شود. ضد درد، ضد تب، محرک غدد آدرنال، قابض، معرق، نرم کننده ی مجاری تنفسی، خلط آور و پایین آورنده ی فشار خون بالاست.

عوارض جانبی : در مصرف آن به دلیل وجود آلکالوییدهای پیرازولیدین باید اعتدال رارعایت کرد.

کاسنی

کاسنی یک گیاه دارویی پایا با گل های آبی یا ارغوانی است. کاسنی در قدیم در قاره ی آمریکا به شکل گیاه خودروی کنار جاده ای در آمده است. منشا اصلی این گیاه اروپای مرکزی، مناطق غربی و مرکزی آسیا و شمال آفریقاست و پراکندگی وسیعی در نواحی مختلف ایران به خصوص شهرستان اقلید، آذربایجان و مناطق کوهستانی خراسان دارد. به آب و هوای خنک، آفتابی یا کمی سایه نیاز دارد و گرمای شدید تابستان را تحمل نمی کند.

کاربرد درمانی : کاسنی تقویت کننده ی کبد، مسکن حرارت و عطش و گرمی، تقویت کننده ی کلیه و فشارخون و صفرا و پاک کننده ی مجرای ادرار و کلیه هاست. برای تنظیم فشارخون بسیار مفید و ضماد آن برطرف کننده ی ورم های گرم و درد چشم و افزایش بینایی است.

موسیر

موسیر گیاهی است شبیه سیر که ریشه اش فقط یک پیاز درشت است. برگ هایش باریک و دراز و گل هایش بنفش مایل به قرمزند. پیاز این گیاه خوراکی است و در ترشی ها و اغذیه به کار می رود و بویش از سیر کمتر است. ایتالیایی ها از موسیر خوراکی های گوناگونی می پزند و پیازچه ی آن را در روغن زیتون کنسرو می کنند .

کاربرد درمانی : فرآورده های موسیر در کم کردن قند خون در افراد دیابتی مورد استفاده است و هم چنین از خواص گندزدایی آن برای دفع انگل ها همراه غذا از آن استفاده می شده است. التیام دهنده و ترمیم کننده ی زخم ها و تسکین دهنده ی التهاب طحال و کبد است.